نه
آن زنانی که حجاب از سر و تن و آن مردانی که به نحوی حجاب از تن برداشته و یا فیگورهای برهنه می‌گیرند، فقط خیال می‌کنند که به کشف حجاب نائل آمده‌اند، و خوش‌خیالکانی بیش نیستند. کجای این کشف حجاب‌ها، شادمانی و در بوق و کرنا کردن و نمایش دارد؟ و معمولاً این زنان و مردان درون‌تُهی که دوست دارند همه‌‌ی مردم ببینندشان و جذب برهنگی‌هایشان شوند، بعد از مدتی و چه زود حتی از سوی نزدیکانشان، به فراموش سپرده شده و متروک می‌شوند.
وقتی می‌گویی که این کشف حجاب به درد نمی‌خورد و جز دردسر برای خودتان و جامعه‌ای که در آن زندگی میکنید، چیزی ندارد، توجیه می‌کنند که ما قلب پاکی داریم. قلب پاک با گفتن پیدا نمی‌شود. قلب پاک نیازی به وانمود کردن ندارد، خود نمود میابد. و یکی از نمودهای قلب پاک این است که صاحب آن، با جلوه‌گری و نمایش تنانه، هیچ میانهای ندارد.
خوش به حال آن زنان و مردانی که توانستند به کشف حجاب از قلبشان نائل آیند. اینان که هرگز کشف حجابشان را در بوق و کرنا نمی‌کنند، نور وجودشان که برآمده از همان کشف حجاب از قلب و دریافت نور الهی است، تاریک‌ترین و متروک‌ترین نقاط دنیا را فراگرفته و به‌طرزی عجیب، قلب و روح میلیون‌ها نفر را در می‌نوردد. طُوبَىٰ لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ.
- حُسن ختام:
نوشته هاتون کوتاه شده . مث اینکه خسته این از گفتن .