ادیسون خِنگ:
ادیسون این‌قدر در مدرسه ضعیف بود که او را از مدرسه بیرون کردند و مادرش کار آموزش او را بر عهده گرفت.
ادیسونِ دزد:
خیلی از اختراعاتی که به نام ادیسون ثبت شده، برای او نبوده‌اند، بلکه او نقش بهبوددهنده‌ی آن‌ها را داشته است. مثلاً او را مخترع لامپ می‌دانند؛ در حالی‌که لامپ قبل از او اختراع شده بود و ادیسون لامپی را ساخت که سودده، عملی و قابل عرضه به بازار بود. پس باید “ادیسون تاجر” را هم به این یادداشت اضافه می‌کردم که برای جلوگیری از طولانی شدن آن، بی‌خیال شدم. درباره‌ی اختراع برق هم می‌توان گفت که هرگز نمی‌توان یک نفر را مخترع برق دانست.
ایده‌ی گرامافون نیز برای ادیسون بود ولی جان کروزی (John Kruesi) ماشین‌ساز را استخدام کرد تا آن را برایش بسازد.
- ادیسونِ نابغه:
آری ادیسون بدون تردید نابغه بود. اینکه تو بتوانی ایده‌های دیگران را بگیری و طوری روی آن‌ها کار و روانه‌ی بازار کنی که همه فکر کنند از صفر تا صد کار خودت بوده است، نبوغ نیاز دارد. اینکه بتوانی نام خودت را این‌گونه در تاریخ اختراعات درشت‌نمایی کنی نبوغ می‌خواهد. امّا بدون تردید بزرگترین نبوغ ادیسون، نبوغ به کُرسی نشاندن نام ادیسون و پُر رنگ کردن این نام در میان صدها نام زمان خود بود!
- ادیسون قاتل:
مطمئن هستم که خیلی از شما در این‌باره چیز زیادی نمی‌دانید و این اولین بار است که با قرار گرفتن پسوند “قاتل” در کنار نام ادیسون کُرک و پرهایتان در حال ریختن یا فِر خوردن است! امّا واقعیت این است که ادیسون قاتل نیز بود. البته نه قاتل انسان‌ها، بلکه قاتل حیوانات. البته قصد و نیّتش گویا خیر بوده است! برای حرفی که زدی سند هم داری؟ بعله!
- روایت قاتل بودن ادیسون به نقل از کتاب “آب برای فیل‌ها” نوشته‌ی “سارا گروئن” و ترجمه‌ی “پروین آقایی”
- آیا فیلم اعدام فیل با برق توسط ادیسون موجود است؟
بعله! این شما و این هم این فیلمی که “سارا گروئن” در کتابش از آن یاد کرده است: