یادداشتی کوتاه درباره‌ی تجاوز فرهنگی که هر لحظه به شکلی بت عیار بر می‌آید! بیایید به سادگی از کنار اتّفاقات ضدفرهگی و ضددینی نگذریم. نگوییم فایده‌ای ندارد، کسی گوش نمی‌دهد. حتی اگر شده است یک سنگ به سمت تسلیحات مدرن و ضدفرهنگی دشمن که مواضع فرهنگی ما را به بمب و گلوله بسته‌اند پرتاب کنیم تا فردا از شدت پشیمانی برای این خیانت ناخواسته و یا از روی جهل، سرمان را به دیوار نکوبیم و خودمان را از بلندترین ساختمان شهر به پایین پرت نکنیم! البته پشیمانی نیز سعادتی است که نصیب هر کسی نمی‌شود! هر چند سودی ندارد!

آن تعدادی که در فضای مجازی من و شما را دنبال می‌کنند، شرکای ما هستند در هر سخن راست و یا دروغی که نشر می‌دهیم. شرکای ما هستند در هر خدمت و یا خیانتی که از طریق آن صفحه انجام دهیم.