ارتباط عجیب بیماری «زونا»، با مشکلات و معضلات بزرگ اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی کشور، در این است که این بیماری نیز در ابتدا از یک بیماری کوچک‌تر به نام «آبله مرغان» که کم و بیش همه از آن مطلع هستند؛ شروع می‌شود و به راحتی نیز درمان است. امّا این درمان راحت، گویا فقط در ظاهر اتّفاق می‌افتد و ویروس بیماری، هنوز در بدن جا خوش کرده است و منتظر است تا بار دیگر به صورت عمیق‌تر و با وسعت درد بیشتری فعّال شده و دوباره برگردد.

در این یادداشت، ابتدا درباره‌ی فیلم “پرواز فونیکس” نوشته‌ام و سپس بین پرواز انقلاب ۵۷ با مضمون فیلم پرواز فونیکس، مقایسه‌ای انجام داده‌ام.

متاسفانه دولت‌های ما همچون یک اسب چاق هستند که نه توان بالایی برای سواری دادن به مردم را دارند و نه قادر به دویدن با سرعت زیاد برای عقب نیفتادن از دیگر دولت‌های جهان هستند. حالا اگر دست از تعارف برداریم باید بگوییم که دولت‌های ما دیگر حتی به اسب چاق هم شبیه نیستند و بیشتر به یک گاو پرواری شبیه هستند که هر چقدر هم بودجه‌ی کشور را می‌بلعند، سیرمانی ندارند و باز هم مقروض هستند و طلبکار.

نمی‌شود که اهداف و آرمان‌های یک انقلاب بلند و پُرمایه باشد و افرادی که قرار است انتخاب کنیم و به کار بگیریم تا به آن‌ اهداف و آرمان‌ها برسیم، پست و فرومایه باشند. 

دانشگاه بروم یا نروم؟ ازدواج کنم یا نکنم؟ بچه‌دار بشوم یا نشوم؟ طلاق بگیرم یا نگیرم؟ رای بدهم یا ندهم؟ شغلم را عوض کنم یا نکنم؟ این کار را شروع کنم یا آن کار را؟ در این شهر زندگی کنم یا در آن شهر؟ مهاجرت کنم یا نکنم؟