کار رژیم غاصب صهونیستی به جایی رسد که حتی اسپرم سربازان کشته‌شده‌‌‌اش که همسری نداشته‌اند را برای امکان لقاح مصنوعی در آینده منجمد می‌کند! تا جایی که می‌خواهند با اسپرم‌های یک سرباز، ۲۵ کودک اسرائیلی درست کنند! بله دیگر، برای رژیم کودک‌کُش، کودکان فلسطینی باید کشته شوند و تخم و ترکه‌های خودشان هر جوری که ممکن است باید تکثیر شوند. دیگر حتی یک نفر هم، یک نفر است! خدا را چه دیدی! شاید آن کودک هم بعدها که فهمید قوم برتر(!) است یابو برش داشت و خودش تبدیل شد به یک کودک‌کُش دیگر! کورخوانده‌اید حرام‌زاده‌های لعنتی! به فضل خدای عزیز، کارتان به آنجاها نخواهد کشید. و شما، ای هموطن! همچنان عدد ۲۵ را به خاطر داشته باش. ولی نه عدد آن ۲۵ کودک را! بلکه عدد آن ۲۵ سال را!

حکایت تلخ و جگرسوز دختران و پسران نوجوان و جوانی که کسی یا کسانی با آن‌ها رابطه جنسی مقعدی برقرار کرده‌ و موقع استخدام و یا ازدواج، ناگهان نگران شده‌اند که‎ مبادا این رابطه کشف و آبروریزی شود! آیا داماد می‌تواند برای سالم بودن مقعد عروس، از پزشکی قانونی درخواست گواهی کند؟ آیا موقع استخدام در مشاغل نظامی، سالم بودن مقعد را بررسی می‌کنند؟ رابطه‌ جنسی مقعدی بعد از چند بار و بعد از گذشت چه مدت زمانی معلوم می‌شود؟! آیا علائم رابطه‌ی جنسی مقعدی قابل درمان و برطرف‌شدنی است؟! ?

امروز وقتی جنایت‌ها، کودک‌کُشی‌ها و نسل‌کُشی‌های بی‌امان رژیم غاصب صهیونیستی و آمریکا در غزه را می‌بینم، به طرز عجیبی، یکی از آهنگ‌های باب دیلن، به نام “اربابان جنگ” را به خاطر می‌آورم. اربابان جنگ، آهنگی است که دیلن آن را در زمستان ۱۹۶۲ – ۱۹۶۳ نوشته است. درست است که این آهنگ در زمان جنگ سرد نوشته و اجرا شده است، ولی پیام آن تا زمانی که جنگ‌های داد و بیداد تداوم داشته باشد، تازه‌ی تازه خواهد بود.

ارتباط عجیب بیماری «زونا»، با مشکلات و معضلات بزرگ اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی کشور، در این است که این بیماری نیز در ابتدا از یک بیماری کوچک‌تر به نام «آبله مرغان» که کم و بیش همه از آن مطلع هستند؛ شروع می‌شود و به راحتی نیز درمان است. امّا این درمان راحت، گویا فقط در ظاهر اتّفاق می‌افتد و ویروس بیماری، هنوز در بدن جا خوش کرده است و منتظر است تا بار دیگر به صورت عمیق‌تر و با وسعت درد بیشتری فعّال شده و دوباره برگردد.

آیات و قوانین قرآنی زیادی هستند که ثابت می‌کنند: محمد آقاهایی که چکمه‌ی زرد می‌پوشند، در هر کسوت و مقامی که باشند، بالاخره یک روز باید قرض‌هایشان را پس دهند و به وعده‌های دروغشان عمل کنند!